De tuin van Claude Monet in Giverny is één van de meest iconische en geliefde tuinen ter wereld. Hier vond de beroemde schilder Claude Monet niet alleen rust en inspiratie. Hij creëerde ook een levend kunstwerk dat nog steeds duizenden bezoekers per jaar aantrekt. Laten we een duik nemen in de geschiedenis, ontwikkeling en bijzondere elementen van Jardin Monet die zijn schilderkunst en passie voor de natuur zo mooi samenbrengt.
Het dorp Giverny
In 1883 zocht Monet een plek om zich definitief te vestigen. Hij vond het perfecte huis in het dorp Giverny, aan de oevers van de Seine. Na vele jaren van onzekerheid en verschillende verhuizingen, hoopte hij dat dit zijn laatste woonplaats zou zijn. En dat bleek het geval! Het huis, met zijn charmante appelboomgaard in volle bloei, straalde de rust en schoonheid uit waar Monet zo naar verlangde. Hij woonde hier de laatste 43 jaar van zijn leven .In deze tijd veranderde hij de eenvoudige boerderij in een tuin die de wereld zou inspireren.
Jardin Monet is een levend palet
Monet’s liefde voor bloemen en de natuur was de drijvende kracht achter de ontwikkeling van zijn tuin. Hij ontwierp de bloementuin volledig zelf, zonder vast te houden aan bestaande tuinstijlen. Hij gebruikte vaak wilde bloemen en eenvoudige, veelvoorkomende planten. Die plantte hij in grote groepen om zo een indrukwekkend kleurenspel te creëren. Zijn inspiratie kwam deels van de Nederlandse tulpenvelden, waar hij in 1886 schilderde.
Monet’s tuin was als een levend doek. Hij experimenteerde met kleur, vorm en plantensoorten in zijn ‘verfbakbedden’, waar hij nieuwe planten testte voordat hij ze in de grote borders opnam. Elke periode van het jaar bracht een ander kleurenthema. In mei bloeiden de irissen, in juni stond de pioenrozenborder in bloei en in juli kwamen de opvallende delphiniums tot hun recht. De Grande Allée, met zijn rozenbogen en paadjes vol Oost-Indische kers, werd in de late zomer en herfst het middelpunt van de tuin.
Japanse invloeden in de watertuin
Naast de bloementuin ontwierp Monet ook een watertuin aan de andere kant van de weg. Deze tuin, geïnspireerd door Japanse tuinen, was een rustiger, meer ingetogen plek. De waterlelievijver is wellicht het bekendste deel van de tuin, dankzij de wereldberoemde schilderijen die Monet hier maakte. Monet bracht uren door in deze tuin. Hij was gefascineerd door de constant veranderende reflecties in het water en het steeds wisselende licht. Dit gaf hem de inspiratie voor zijn beroemde schilderijenreeks “Décorations des Nymphéas”, die hij in 1922 aan de Franse staat schonk.
Het behoud en de restauratie van Jardin Monet
Na Monet’s dood in 1926 raakten de tuinen in verval. Het duurde tot 1977 voordat Jardin Monet, onder leiding van Gerald van der Kemp, de beroemde curator die ook Versailles redde, werd gerestaureerd. Dankzij donaties, vooral uit de Verenigde Staten, werden de tuinen in hun oorspronkelijke glorie hersteld. In 1980 gingen de tuinen voor het eerst open voor het publiek. Sindsdien zijn ze uitgegroeid tot één van de meest bezochte toeristische trekpleisters in Frankrijk.
Hoewel de huidige tuin enigszins is aangepast om gedurende het hele jaar aantrekkelijk te blijven, blijft de essentie van Monet’s ontwerp intact. De prachtige kleuren, de speelse indeling en de rustieke charme zijn allemaal bewaard gebleven, waardoor de tuin nog steeds diezelfde magie uitstraalt als in Monet’s tijd.
Jardin Monet bezoeken?
Ben je een liefhebber van kunst, tuinieren, of gewoon schoonheid? Een bezoek aan de tuin van Monet in Giverny is onvergetelijk! Je wandelt door dezelfde paden als Monet, ziet de bloemen die hij ooit schilderde en ervaart de harmonie tussen kunst en natuur die hij zo meesterlijk creëerde. In deze tuin kom je niet alleen dichter bij het werk van een van de grootste schilders uit de geschiedenis, maar ook bij zijn ziel en passie voor de natuur.
Tijdens de tuinreis naar Normandië mag een bezoek aan de tuin van deze beroemde impressionistische schilder uiteraard niet ontbreken. Ook kent deze reis een bijzondere diversiteit aan tuinen die nauwelijks onderdoen voor de Engelse.
